-در اوایل نوزادی، بیشتر وقت نوزاد به خوابیدن می گذرد. و به طور متوسط نوزادان تا ۱۹ ساعت در شبانه روز می خوابند، اما برخی از شیرخواران فقط ۱۲ ساعت و برخی دیگر تا ۲۰ ساعت در شبانه روز نیز می خوابند.
-اگر شیرخوار همیشه می خوابد، هرگز نمی خوابد، تحریک پذیر است، به سختی آرام شده یا خوب شیر نمی خورد نیاز به بررسی بیشتر دارد.
برقراری الگوی منظم خواب و بیداری
-ایجاد برنامه منظم و قابل پیش بینی ثابت، کمک کننده است. بهتر است شیرخوار همواره در تخت خودش خوابانده شود زیرا علاوه بر اینکه در یک جای آشنا خوابانده می شود در یک جای آشنا نیز بیدار می شود. شیرخوار بهتر است وقتی که هنوز بیدار بوده یا کمی خواب آلوده است در بستر قرار گیرد.
-وسایل خواب کودک نباید بسیار نرم باشد (مثل بالش، تشک و لحاف بسیار نرم و همچنین اسباب بازی های نرم نباید در تخت کودک قرار داده شوند زیرا خطر فرو رفتن دهان و بینی کودک در آنها و خفگی وجود دارد.
– حرارت اتاق باید مناسب باشد (حدود ۲۵ درجه سانتی گراد). بهتر است دماسنج در جایی نزدیک تخت کودک و حدود نیم یا یک متر بالاتر از آن قرار گیرد و محل خواب در معرض باد مستقیم نباشد.
– همیشه کودک را به پشت بخوابانید (طاق باز). از خواباندن شیرخوار به پهلو یا شکم خودداری کنید زیرا خطر خفگی و مرگ ناگهانی شیرخوار وجود دارد.(سه ماهه اول) چنانچه موقتا شیرخوار را به حالتی غیر از خوابیده به پشت خوابانديد در کنارش بمانید و در اولین فرصت حالت خوابش را اصلاح کنید.
– پس از شیر دادن شبانه، شیرخوار در تخت خودش خوابانده شود. خوابیدن شیرخوار در بستر والدین یا کودک دیگر، خطر خفگی را به همراه دارد.
– تخت کودک را ایمن نگه دارید. لبه های تخت همواره بالا باشد و در فاصله مناسب از وسایل گرمایشی و سرمایشی، راه پله،پنجره، درب و دکورهایی که خطر سقوط دارند باشند.
-گاهی والدین از ناتوانی در آرام کردن شیرخوار احساس ناامیدی، خستگی و عصبانیت می کنند. در چنین مواردی، چنانچه حال کودک خوب است ولی همچنان نمی توان او را آرام کرد، می توان او را در تخت خودش قرار داد، مطمئن بود که در جای امنی است، در را بست و هر چند دقیقه او را کنترل کرد تا کودک و مادر کمی آرام شوند.
– هرگز کودک را محکم تکان ندهید. این کار ممکن است صدمات جبران ناپذیری به مغز او وارد کند.